Skąpiec - Informacje wstępne

autor: Molier
epoka: Barok

 Autor dzieła

Molier, a właściwie Jean Bapitste Poquein, żył w XVII wieku i jest do dziś zaliczany do grona najwybitniejszych pisarzy nie tylko francuskich, ale europejskich. Pochodził z dość szanowanej rodziny mieszczańskiej, ukończył studia prawnicze, ale w zawodzie nigdy nie pracował. Dobrowolnie zrezygnował z przysługujących mu tytułów i godności, by rozpocząć życie aktora, dyrektora teatru, reżysera i komediopisarza w jednym. Należy dodać, że w tamtych czasach było to dość ryzykowne życie, a zawód aktora raczej nie należał do szanowanych. W wieku dwudziestu jeden lat zakochał się w Armandzie Bejart, aktorce i razem z jej rodziną rozpoczął życie wędrownego aktora na prowincji. Zarabiał, wystawiając średniowieczne farsy oraz włoskie komedie dell'arte. Wkrótce jednak teatr zbankrutował, a Molier został skazany i uwięziony za długi. Potem jednak rozpoczął się bardzo dobry okres w jego życiu, ponieważ po wyjściu z więzienia udał się do Paryża, gdzie miał szczęście wystąpić przed królem Ludwikiem XIV. Natychmiast spodobał się królowi i odtąd ten stał się mecenasem Moliera. Pisywał sztuki, grał, prowadził teatr i dostarczał rozrywki całemu dworowi Ludwika XIV. Molier głęboko wierzył, że sztuka może nauczać, może skłaniać widza do przemyśleń i refleksji. Jako przedstawiciel klasycyzmu wierzył również w rozum (racjonalizm) i wolę człowieka do czynienia dobra. Dlatego też jego utwory mają wymiar moralizatorski. Pokazuje w nich realia życia siedemnastowiecznego, nie stroni od kpiny, ironii i drwiny, a jego komedie mają za zadanie nie tylko śmieszyć, ale przede wszystkim pouczać. Molier zmarł na scenie, podczas spektaklu, gdyż dostał krwotoku z powodu gruźlicy. Jego ciało spoczywa na najbardziej znanym francuskim cmentarzu Pere Lachaise w Paryżu.

 

Znaczenie tytułu

Tytuł komedii Moliera odnosi się do głównej postaci. To dość częste w twórczości tegoż pisarza. Wystarczy sobie przypomnieć inne tytuły: Świętoszek, Don Juan, Mizantrop. Harpagon to słowo pochodzenia greckiego, które zostało włączone do języka łacińskiego przez rzymskiego komediopisarza Titusa Macciusa Plautusa i oznacza skąpca, człowieka chciwego, bezdusznego, sknerę.