Jan Twardowski

Jan Twardowski – urodzony 1 czerwca 1915 roku w Warszawie, zmarł 18 stycznia 2006 roku również w Warszawie. Był księdzem, prałatem honorowym Jego Świątobliwości i poetą. Maturę zdał w 1935 roku, a dwa lata później ukazał się pierwszy tomik wierszy Powrót Andersena. W tym samym roku zaczął studiować polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, którą ukończył dopiero w 1947 roku. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej i uczestniczył w powstaniu warszawskim. W marcu 1945 r. zaczął naukę w tajnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Naukę kontynuował z przerwami do 1948 roku i 4 lipca przyjął święcenia kapłańskie. W tym samym roku został magistrem filologii polskiej. Po studiach w seminarium został na trzy lata wikarym w parafii w Żbikowie k. Pruszkowa. Zajmował się nauczaniem religii w szkole specjalnej. Potem był również wikarym w Warszawie (kościół św. Stanisława Kostki, Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i Wszystkich Świętych), a także prefektem w liceum Sowińskiego i szkole specjalnej w Pruszkowie. Od 1960 r. do emerytury był rektorem kościoła sióstr Wizytek w Warszawie. Głosił tam kazania dla dzieci, którym później zadedykował m.in. zbiory Zeszyt w kratkę oraz Patyki i patyczki. Jego wiersze drukowane były na łamach wielu czasopism. W latach czterdziestych i pięćdziesiątych miał miejsce coroczny druk jego poezji w „Tygodniku Powszechnym”. Publikował również w: „Akcencie”, „Kulturze”, „Liście”, „Literaturze”, „Nowych Książkach”, a także w piśmie „Poezja”, „Polonistyka”, „Przegląd Katolicki”, Twórczość”, „W Drodze”, „Więź” i w dzienniku „Rzeczpospolita”. Ksiądz Twardowski pochowany został w krypcie dla zasłużonych Świątyni Opatrzności Bożej.

 

Nagrody i odznaczenia:

  • w 1978 roku otrzymał Nagrodę im. Brata Alberta za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki sakralnej
  • w 1980 roku uhonorowano Twardowskiego nagrodą Pen Clubu im. Roberta Gravesa za całokształt twórczości
  • w 1996 roku otrzymał Order Uśmiechu
  • w 1999 r. Katolicki Uniwersytet Lubelski przyznał mu tytuł doktora honoris causa
  • w 2000 roku nagrodą IKAR i Dziecięcą Nagrodą SERCA
  • w 2001 TOTUS, która nazywana jest również „katolickim Noblem”
Ważniejsze tomiki: Wiersze (1959) Znaki ufności (1970) Zeszyt w kratkę (1973) Poezje wybrane (1979) Niebieskie okulary (1980) Rachunek dla dorosłego (1982) Który stwarzasz jagody (1984, 1988) Na osiołku (1986) Nie przyszedłem pana nawracać (1986) Sumienie ruszyło (1989, 1990) Tak ludzka (1990) Stukam do nieba (1990) Nie bój się kochać (1991) Niecodziennik (1991) Nie martw się (1992) Tyle jeszcze nadziei (1993) Krzyżyk na drogę (1993) Elementarz księdza Twardowskiego dla najmłodszego, średniaka i starszego (2000) Pogodne spojrzenie (2003) Mimo Wszystko (2003)  

 

Cechy poezji Jana Twardowskiego:

  • najczęściej mówi się, że jest to poezja franciszkańska, głosząca, iż miłość do świata objawia się miłością do wszystkich stworzeń boskich, każdego należy traktować z miłością i szacunkiem;
  • jest to także poezja prosta, nieoperująca głęboką metaforyką, niesięgająca po skomplikowane środki poetyckie; prostota jest tu sposobem opisywania świata;
  • świat jawi się, zgodnie z Biblią, jako twór Boga, ale nie jest on idealny, bo człowiek nie żyje zgodnie z przykazaniami boskimi;
  • często porusza Twardowski tematy związane z miłością, przyjaźnią, bliskością, radością życia, pogodą ducha, koniecznością pogodzenia się z nieuchronnością śmierci;
  • często również korzysta z modlitw i zwraca się do określonych świętych.

 

 

 

 

Autor:
Utwory autora