Zemsta - Wacław

epoka: Romantyzm

Podstawowe informacje o bohaterze

Wacław jest synem Rejenta Milczka. Kształcił się w Warszawie, gdzie więcej balował niż się uczył, a wiemy o tym fakcie z jego rozmowy z Podstoliną. Poznał Klarę, wychowanicę i krewną Cześnika, w której zakochał się bez pamięci, a która odwzajemniała jego uczucia. Wacław czyni różne starania, by cel swój osiągnąć i ożenić się z Klarą, co paradoksalnie dzięki waśniom pomiędzy ich rodzinami, udaje mu się.

 

Charakterystyka

Wacław jest młodzieńcem niecierpliwym i nie oczekuje na jakiś cud, który zdarzy się w relacjach pomiędzy Rejentem i Cześnikiem, ale stara się sam walczyć o spełnienie swoich marzeń i ożenić się z ukochaną Klarą. Kocha ją i cierpi, gdy rozstają się po tajemnych schadzkach, tęskni do niej, pragnie by ciągle była przy nim, bo bez niej nie umie być szczęśliwy. Jest niecierpliwy i oczekuje od Klary konkretnych deklaracji i decyzji. Obawia się, że nieustanne waśnie pomiędzy ich rodzinami nie wróżą im niczego dobrego. Rodzice mogą dążyć do rozdzielenia zakochanych, dlatego proponuje jej, by pomogła mu w usunięciu tych barier. Nadmienia przy tym Klarze, że gotów jest ją wykraść i poślubić w tajemnicy przed rodzinami, ale ona nie zgadza się na takie rozwiązanie. Wacław umie również snuć intrygi, tak jak jego ojciec, czego dowodem jest to, ze zapłacił Papkinowi, aby ten wziął go do niewoli, by w ten sposób mógł znaleźć się w domu Cześnika. Przekupuje go ponownie, by dotrzymał tajemnicy o jego miłości do Klary, a nawet próbuje Papkina zastraszyć. Postać Wacława przybliża nam znacznie jego rozmowa z Podstoliną, z której dowiadujemy się, że nie jest Wacław niewinnym młodzieńcem i ma za sobą bogate doświadczenia miłosne. Wstydzi się swej przeszłości, bo okazuje się, że był zwyczajnym oszustem i podszywał się pod księcia Radosława (nazwisko książęce na Litwie), by zyskać zainteresowanie wśród kobiet. Tłumaczy Podstolinie, że to były tylko zwyczajne młodzieńcze figle, co teraz nazywa zwyczajnym głupstwem. Okazuje się, że potrafi być niestały w uczuciach, bo jak powiada, ze tak ciągle być wiernym w miłości to niezwykle trudna sztuka. Być może było to tylko tłumaczenie, by pozbyć się natrętnej Podstoliny i wyjść z twarzą z tej niemiłej sytuacji. Nie jest szczery wobec Klary i nie wyjawia jej swego romansu z Podstoliną, której pozwala sobą manipulować, byleby tajemnica się nie wydała. Brak mu stanowczości i konsekwencji w stosunku do ojca, który żadną miarą nie chce zgodzić się na jego ożenek z krewną Cześnika i gwarantuje, że znajdzie mu inną żonę. Jest zdumiony, kiedy ojciec ujawnia, że wie o jego młodzieńczym romansie z Podstoliną, ale stanowczo i szczerze deklaruje miłość do Klary i demonstruje sprzeciw wobec planu ojca, by ożenił się z nią. Nie można odmówić mu też odwagi, bo gdy dochodzi do spotkania (z inicjatywy Cześnika zresztą) ze stryjem Klary, gotów pojedynkować się z nim. Jego marzenia realizują się i to również dzięki jego udziałowi w całej intrydze. Pojmuje za żonę Klarę. Wacław jest dość sympatycznym bohaterem, trochę paliwoda, działający pod wpływem impulsu, emocji, ale trudno odmówić mu młodzieńczego wdzięku i szarmanckiego zachowania. Mimo pewnych niedoskonałości jest Wacław bohaterem pozytywnym.