Motyw emigracji - Motyw emigracji w filmie

Inaczej niż w raju, reż. Jim Jarmusch

Film opowiada o węgierskim emigrancie mieszkającym w Nowym Yorku, którego odwiedza kuzynka. Zatrzymuje się w jego mieszkaniu kilka dni, po czym wyjeżdża do innego miasta, także w Ameryce, do pracy. Bohater, wraz z swoim przyjacielem, również emigrantem jadą odwiedzić kuzynkę i wspólnie wybierają się nad morze.

Jest to obraz młodych ludzi żyjących w obcym mieście, w którym na siłę chcą uchodzić za Amerykanów, wstydząc się swojego pochodzenia i pragnąc się odnaleźć w tym obcym świecie, naśladując i udając, że żyją i myślą jak tutejsi ludzie.

 

300 mil do nieba, reż. Maciej Dejczer

Jest to historia dwóch chłopców żyjących w dramatycznych warunkach w Polsce w latach osiemdziesiątych, w których emigracja nabierała charakteru masowego. Bracia decydują się na niebezpieczną wyprawę-ucieczkę na północ. Ukrytym pod podwoziem TIR-a udaje się dotrzeć do celu, czyli do Danii. Tam spotykają polską dziennikarkę, także emigrantkę, która pomaga im w walce o pozostanie w tym kraju, gdyż polskie władze usilnie starają się o sprowadzenie chłopców z powrotem. W końcu udaję się to, jednakże rodzice zostają pozbawieni praw rodzicielskich.


Inne przykłady filmowe

 

  • To jest wolny świat…, reż. Ken Loach (emigracja z Polski do Anglii)
  • Emigranci, reż. Jan Troell (emigracja ze Szwecji do Stanów Zjednoczonych)
  • Latarnicy z Dublina, reż. Piotr Poraj-Poleski (emigracja zarobkowa w Szkocji i Irlandii)
  • Trzy kolory: Biały, reż. Krzysztof Kieślowski (trudny powrót polskiego emigranta po rozwodzie we Francji)
  • Papierowe małżeństwo, reż. Krzysztof Lang (fikcyjne małżeństwo jako sposób na pobyt stały w Londynie emigrantki z Polski)
  • Dworzec nadziei, reż. Walter Salles (emigracja w Brazylii)
  • Szczęśliwego Nowego Jorku, reż. Janusz Zaorski (problem emigrantów polskich spędzających święta we wspólnym mieszkaniu w Nowym Yorku)
  • Fryderyk Chopin. Romantyzm wygnańców, reż. Maria Sartowa (polska emigracja we Francji po 1830 roku)
  • Niewidoczni, reż. Stephen Frears (tragiczne wykorzystywanie emigrantów jako dawców narządów w Londynie)
  • Nikt nie woła, reż. Kazimierz Kutz (emigracja z Polski na Zachód w obawie przed zemstą antykomunistycznej konspiracji)