Motyw biedy - Motyw biedy w malarstwie

Józef Szermentowski, Pogrzeb chłopski

Śmierć spotyka kogoś z najuboższych warstw społecznych. Na tle ponurego pejzażu stoi samotnie ojciec z synem, a towarzyszy im jedynie pies. Zbita z desek trumna i ponure niebo podkreślają osamotnienie i ubóstwo tych dwóch postaci. Trzecia osoba, którą widać z prawej strony obrazu, zdaje się w ogóle nie zwracać uwagi na tragedię.

Aleksander Kotsis, Matula pomarli

Obraz przedstawia niedolę chłopów. Na plan pierwszy wysuwa się trójka dzieci. Dwoje dzieci siedzi przy umierającej matce, obejmując się nawzajem i zapewne pocieszając. Na ich twarzach maluje się smutek i lęk o przyszłość. Ponura konwencja potęguje nędzę chłopów.

Inne przykłady malarskie:

• Aleksander Gierymski, Powiśle (widok ubogiej dzielnicy Warszawy), Trumna chłopska (bieda i cierpienie)
• Aleksander Kotsis, Ostatnia chudoba (widok rodziny chłopskiej), Bez dachu (rozpacz rodziny, która straciła dach nad głową)
• Józef Szermentowski, Biednemu wiatr w oczy (ponura, deszczowa aura potęguje osamotnienie chłopa)
• Leon Wyczółkowski, Kopanie buraków (trud pracy chłopskiej, obraz symbolizuje też wyzysk chłopów)
• Jerzy Fuchs, Żydzi w kolejce po jedzenie w Przygłowie (obraz biednie ubranych Żydów, stojących w kolejce po żywność)
• Józef Chełmoński, Wypłata robocizny (Sobota na folwarku) (chłopi – dzieci i dorośli, wyczekują na wypłatę)