Wieża - Geneza utworu

Opowiadanie ukazało się w paryskiej „Kulturze” w 1958 roku. Narratora w 1945 roku skierowano do misji wojskowej w Mediolanie. Po paru tygodniach służby poprosił o urlop, który spędził w Piemoncie. Tu, w starym opuszczonym domu, natrafił na małą książkę, lekturę gospodarza, emerytowanego nauczyciela gimnazjum w Turynie. Był to pamiętnik François-Xaviera de Maistre’a, w przekładzie włoskim, z 1828 roku. Wspomnienia dotyczyły spotkania z trędowatym z miasta Aosta, zamieszkującym od 1782 roku wieżę, którą miejscowi nazwali Wieżą Strachu. W piętnaście lat po osadzeniu trędowatego w wieży, de Maistre znalazł się w Aoście jako oficer wojsk sabaudzkich. Wtedy też doszło do spotkania z trędowatym. Narrator zasięgnął też informacji co do byłego właściciela domu, w którym w czasie swego urlopu zamieszkał. Obie historie zawarte w opowiadaniu Wieża łączy motyw bezgranicznej samotności ich bohaterów.